Dinsdag 23 augustus 2022

Postojna grotten en kasteel

Als we vanochtend wakker worden, regent het zowaar…. Gelukkig hebben we een uitstapje naar een grottencomplex zo’n vijftig kilometer onder Ljubljana gepland. Daarbinnen is het vast droog :-)

We hebben de kaartjes van tevoren al online gekocht en worden om kwart voor elf verwacht voor de tour van elf uur. Maar… het parkeren staat zó onhandig aangegeven dat we daar veel kostbare tijd verliezen en pas om tien voor elf lopen we het terrein van Postojna Caves op. Wát een drukte is het daar, Disneyland is er niets bij. Als we in de rij moeten aansluiten die daar staat, zijn we nooit op tijd! Dus heel brutaal lopen we langs de rij door naar voren (meer mensen doen dat, hoor :-) en daar wordt gevraagd “eleven o’clock?”. Alleen “yes”  zeggen is voldoende en we mogen door naar binnen. Hèhè, net gehaald!

Het enorme grottencomplex van Postojna behoort tot de langste grottenstelsels van de wereld. In totaal bestaat het grottencomplex uit maar liefst 24 kilometer, dit kan echter nog meer zijn omdat er momenteel nog maar 24 kilometer aan tunnels is ontdekt. Hiermee is de grot de langste druipsteengrot van Slovenië en de op één na langste van de wereld. Tijdens een bezoek aan de Postojna grotten is het mogelijk om zes kilometer aan grotten te gaan ontdekken. We hoeven die zes kilometer gelukkig niet helemaal te gaan lopen; de Postojna grot is de enige grot van de wereld waar een dubbele spoorlijn in ligt. Jazeker wel, in totaal ligt er voor 3,7 kilometer aan spoor in de grot. Bij de ingang van de grot stappen we in een klein open treintje en worden we twee kilometer diep de grotten ingereden. De rit met het treintje is alleen al vrij spectaculair doordat je vlak langs grote en kleine rotsformaties rijdt. Na de rit van twee kilometer kom je bij het eindstation van de trein welke zich in een grote ondergrondse kamer bevindt. Vanaf hier gaan we de grotten te voet verder ontdekken onder begeleiding van de gids. 

De ene na de andere groep wordt de grot ingereden, dus er wordt van ons verwacht dat we een beetje dóórlopen, voordat de volgende groep ons inhaalt. Door een beetje achteraan te blijven hangen, lukt het om soms nog wat foto’s te maken zonder mensen erop. Het is natuurlijk behoorlijk toeristisch, logisch aangezien het zo’n bijzonder grottencomplex is, maar toch ook wel heel mooi om te zien! En in de grot is het inderdaad droog, maar ook koud; het is er altijd 10 graden Celsius! Gelukkig hebben we onze vesten bij ons!

De witte kamer

De spaghetti kamer

Er zijn nog best veel kleuren te ontdekken in de diverse rotsen:

De rode kamer

Wij waren er echt, maar de flits werkte niet (die van de gids op deze plek eenmalig gebruikt mocht worden, verder nergens)

Na dit “coole” bezoek aan de grotten van Postojna rijden we nog een kilometer of tien verder, waar zich het kasteel van Predjama bevindt, een kasteel dat gedeeltelijk in de rotsen gebouwd was. Supergoed voor de verdediging vroeger, natuurlijk. Met een audio-tour kun je zelf door het kasteel heen dwalen, terwijl je onderweg uitleg krijgt over het kasteel.

Aan het einde van de rondleiding eindig je bij een mysterieuze trap, die nog dieper de grotten ingaat, naar vroegere geheime gangen, maar die alleen verder bezocht kan worden op een “grotten-expeditie” met uitrusting en een gespecialiseerde gids. Dus daar draaien we om..

Teruggekomen in Ljubljana rusten we even uit in ons appartement en gaan daarna eten bij een poke-bowl restaurantje dat Hans gevonden heeft op internet. Als we er bijna zijn, ziet hij echter dat het om 18.00 uur dicht is gegaan…. Hmmm, handig. En we kwamen net voorbij de McDonalds… Jasper ziet zijn kans schoon, en ja hoor, vooruit, één keer in de vakantie McDonalds dan. Ik sluit me daarbij aan :-) Hans gaat nog even op zoek naar iets anders, en vindt 30 meter verderop een noodle-zaakje, letterlijk twee meter breed. Maar wel met lekkere noodles, die hij bij de McDonalds komt opeten. Het restaurantje heette “Niam-niam” en zo smaakten ze ook, zei Hans.

Als we terug naar ons appartement lopen, komen we nog een straatoptreden tegen van “Andrej - Get the hat” (zo noemde hij het zelf). Heel knap hoe hij veel mensen op de brug geïnteresseerd weet te houden in zijn eentje; het was ook erg leuk. Hij trad daar ook wel vaker op, want de dag erna zagen we hem weer :-)